АБАЙ  БЕЙНЕСІН ШЫНАЙЫ СОМДАЙ АЛЫП ЖҮРМІЗ БЕ? Өтепбаев Нұрбұлан Қазақстан Суретшілер одағының мүшесі, профессор        Ақын,ағартушы данышпан Абайдың бейнесі тарихтың әрбір кезеңінде суретшілердің қызығушылығын тудырған. Бұл әрине өте күрделі мақсат әрі міндет.      Абайдың қайталанбайтын біртұтас образын жасау үшін жеткілікті мәлімет болуға тиіс.Міне осы салада іс жүзінде ғылыми-зерттелген еңбектер жоқтың қасы.Абай образын бейнелеу өнерінде теориялық мағынасын түсіндіру де шешілмеген мәселе.

Абайға хат Қазақтың ұлысы болған, атасы атанған Абай атам! Өзіңнің шығармаларыңды оқу арқылы мен қазақтың қандай ел болғанын, оған ненің қажет екенін білдім. Надандықтан, сауатсыздықтан арылудың бірден-бір жолы ғылым, білім екенін Ғалым болмай немене Балалықты қисаңыз – деп, дөп басып айттыңыз. Расында да, біздің бүгінгі тәуелсіз елімізде білімді де зиялы азаматтар баршылық. Ақсүйек тұқымынан шықсаң да жамандыққа жаны қас, адалдықты, шыншыл да әділдікті сүйген, еңбекті ту еткен ұлы тұлға

             Жидебай қорық алқабы Семейден 178 шақырым жерде Абай ауданы жерінде  орналасқан. ХІХ ғасырда бұл Шыңғыстау баурайында, Қарауыл өзенінің бойында жатқан қырат еді. Атауы осы жерді Құнанбай, Өскенбай әулетіне дейін мекен еткен адам  Жидебай есімімен аталған екен.         Абайдың әкесі Құнанбай Өскенбайұлы 1840 жылы Жидебайға қоныс тепті. Кейін Абайдың інісі – Оспанның  еншісіне қалдырып, Құнанбай өзі Ақшоқыға көшеді. 1894 жылы, Оспан қайтыс болғаннан екі жылдан кейін, бұл қыстау Абай

Абай атаға хат! Құрметті Абай ата! Мен Каирдина Айым, мағансіздің шығармашылығыңыз қатты ұнайды. Себебі сіз өзіңіздің өлең жолдарыңызда адамдардың бойынан жамандықтан айырылып, жақсы қасиеттерді бойға үйелейсіз.        Өсек, өтірік, мақтаншақ, Еріншек,  босқа мал шашпақ – деген өлең жолдарында да оқырмандарды ақ жолға шақырасыз. Төрт жасар кезімде, әлі кітап қолыма алмаған болатынмын. Сол кезде маған сіздің терең ойлы қара сөздерінізді апам оқыйтын. Әлі де есімде, сіздің өлеңдерінізді жатқа

Абай ескерткіштерінің картасы

ӨЛЕҢ - СӨЗДІҢ ПАТШАСЫ, СӨЗ САРАСЫ ӨЛЕҢ - СӨЗДІҢ ПАТШАСЫ, СӨЗ САРАСЫ Өлең - сөздің патшасы, сөз сарасы, Қиыннан қиыстырар ер данасы. Тілге жеңіл, жүрекке жылы тиіп, Теп-тегіс жұмыр келсін айналасы. Бөтен сөзбен былғанса сөз арасы, Ол - ақынның білімсіз бишарасы. Айтушы мен тыңдаушы көбі надан, Бұл жұрттың сөз танымас бір парасы. Әуелі хаят, хәдис – сөздің басы, Қосарлы бәйітмысал келді арасы. Қисынымен қызықты болмаса сөз, Неге айтсын пайғамбар мен оны алласы. Мешіттің құтпа оқыған ғұламасы,

САБЫРСЫЗ, АРСЫЗ, ЕРІНШЕК Сабырсыз, арсыз, еріншек,  Көрсе қызар, жалмауыз, Сорлы қазақ сол үшін Алты бақан алауыз. Өзін-өзі күндейді, Жақынын жалған міндейді, Ол – арсыздық белгісі. Ұятсынбай, ойланбай, Қой дегенге тіл алмай, Іс қылмай ма ол кісі? Бір-ақ секіріп шығам деп, Бір-ақ қарғып түсем деп, Мертігеді, жатады. Ұрлықпен мал табам деп, Егессе ауыл шабам деп, Сөйтіп құдай атады. Бұл нең десе біреуге Жоқ нәрсені шатады. Құтылам деп ісінен, Бәрін көріп кісіден, Шығынға әбден батады. Бұл

МЕН ЖАЗБАЙМЫН ӨЛЕҢДІ ЕРМЕК ҮШІН Мен жазбаймын өлеңді ермек үшін,  Жоқ-барды, ертегіні термек үшін.  Көкірегі сезімді, тілі орамды,  Жаздым үлгі жастарға бермек үшін.  Бұл сөзді тасыр ұқпас, талапты ұғар,  Көңілінің көзі ашық, сергек үшін. Түзу кел, қисық-қыңыр, қырын келмей,  Сыртын танып іс бітпес, сырын көрмей.  Шу дегенде құлағың тосаңсиды.  Өскен соң мұндай сөзді бұрын көрмей.  Таң қаламын алдыңғы айтқанды ұқпай,  Және айта бер дейді жұрт тыным бермей. Сөз айттым "Әзірет Әлі",

ҚЫС Ақ киімді, денелі, ақ сақалды, Соқыр, мылқау, танымас тірі жанды. Үсті-басы ақ қырау, түсі суық, Басқан жері сықырлап, келіп қалды. Дем алысы - үскірік, аяз бен қар, Кәрі құдаң - қыс келіп, әлек салды. Ұшпадай бөркін киген оқшырайтып, Аязбенен қызарып ажарланды. Бұлттай қасы жауып екі көзін, Басын сіліксе, қар жауып, мазаңды алды. Борандай бұрқ-сарқ етіп долданғанда, Алты қанат ақ орда үй шайқалды. Әуес көріп жүгірген жас балалар, Беті-қолы домбығып, үсік шалды. Шидем мен тон қабаттап киген